Eylül giriyordu ıslak düşlerine gecenin.
Biliyorduk, eylül girince düşlerine insanın
Hayali olmayan yollara sarı yapraklar
Uzak hikayeler birikirdi tüm sayfalarına
Geleceğin.



İçimizde özlemini çektiğimiz anıların
Kadehinden içmişliğimiz var hüzünlerin.
Geçerken bu liman senin değil, bu liman bizim
Adına sefer diyerek geciktiğimiz tüm şarkılara
Çağırarak büyüyoruz ellerimizde çocukluğumuz.



Bu şarkıya gömülüp gitmek gerek.
Bu şarkı tüm susmalarını evrenin
Gülüşünden alıyor güzelliği bildim
Sanki yer kabuğunu zedeler gibi bakışın
Kalbimde onulmaz mevsimler açar şimdi.



Özlem, bir serinlik taşıyor turnalarla.
Göçe hazırlanan tüm yanlarıma veda sesleri
Gelebilirim, gelmek benim en dolu yanım
Koşar gibi düşsem de yanlarına yolların
Hayalin belirgin açılır üzerimde ışıklar gibi.




VEYSEL DURMAZ..