Koyu karanlık gecelerde
Bir çırpınış başlar
Sayrılı titreyişler ele geçirir kurak bir bedeni
Sadece kendisi bilir insan bu ahvaldeki nedeni

Gönül bir Hüma kuşudur
Pervaz vurur ötelere
Uçurumlara sefer eylerken ayaklar
Taht kurmak ister gökte yücelere
Tutulası değildir tuzaklar
İki odalı bir kapının eşiğine serilmiştir
Cennet ve cehennem
Bir aşk-ı dilemmadır şimdi
Varlığı kavuran
Aşığın bakir düşlerini savuran
Dilindeki suskunluğa kilit vuran
Sayıklamalar saydırır kendini say makamında
Tutuşup yanar şafakta aşk denilen Sitare
Alkış tutar evren dalga dalga bu hare
‘’Yar’’ kaldırır heybetli dağlardan kendini
‘’Yâr’’ olur ,kalbe düşer
Bir çift göze nâr düşer
Söze kızılca bir ar düşer
Aşkın yüzünden taze bir hâr düşer
Nedamete âh u zâr düşer
Zamana dört mevsim bahar düşer
Kutsanır yürekte tüm çileler
Taşlaşmış cümle ins ü cin
Aşığı maşukta bileler
Aşkı aşıktan dinleyeler

____Ey üryan kalbimin setresi
Ey canıma can katan can katresi
Bildim akılla varılmaz sana
Nefis ile gelinmez kapına
Ben ki ezelden tanırım
Demir dağları eritip düzleyen ateşi
Ben ki cananın gözlerinde gördüm güneşi
Nefsimi yaktım da geldim
Yüreğimi avucuma aldım da geldim
Uykularımı böldüm de geldim
Sende yaşamak için öldüm de geldim

Eğri idim düze vardım
Ruhumu seninle kardım
Nefsimi seninle sardım
Alnım ak pak
Aklım aksak
Aklım firar
Aklım aşka zarar
Bilsem nasıl yakar yüreğimi böylesine ilkyazda kar
Sen hiçlikteki çokluk iksiri
Gözlerimi uykuya haram kılan sultan
Sen Yaratan’ın baş tacısın
Ey aşk
Sen …gönlümün miracısın