Ismarlama hayatlar içinde
Isıran acılar vardır insanı

Iskaladığımız gerçeklerde
Islak gözyaşları sarar insanı

Irmak olup giden hayatımı
Irgatı olduğum tüm acıları
Irak kılmak için çıktım yola
Istırapsız mutlu yaşamlara

Irmağın derin musikilerinde
Ihlamur ağaçları esintisinde
Ivır zıvır bütün konularımı
Iskartaya çıkardığım anıları
Isırgan otlarının yanından
Ilık esen rüzgârlara saldım
Islık nağmeleriyle uğurladım

Issız görünen doğa içinde
Işıyan tüm düşüncelerimle

Israrcı değildim zorlu hayata
Iraksadım tüm zorlukları
Ilıman düşüncelerle hayata
Ismarladım tüm kolaylıkları

Işık vardı hep kalbimde
Işıksız günleri aydınlatacak

Isınma ısıtma turlarına çıktım
Işıldak yaptığım ideallerle
Israrcı düşüncelerden kaçtım
Islah ettiğim insani benliğimle

Işınladım kendimi iyiliklere
Irak durdum tüm kötülüklere
Isıran tüm dayatmalara rağmen
Işık olup aydınlanacaktım ben

Islak gözlü çocuk baktı bana
Ipıssız sokak karanlığından
Istıraplı acımasız yaşamdan
Işıyan gönlüm soğudu birden
Islandı gözlerim aniden
Işıtsam da yüreğimi ben
Işıksızdı sokaklar neden?
Islık çalan soğuk esintiden
Isırgan otu gibi tenimden
Isırıyordu hayat dişlerinden
Ilıman düşünmeye çalıştım
Issız sokaklarda yine ben
Islak bakan çocuğun gözlerinden
Islak bakarken dünyaya yeniden

Issız gönlümü azimle yeniledim
Isıttım tüm güzelliklerle yeniden
Islak bakan çocuğun gözlerine
Işıkla baktım yarınki geleceğine
Isıtmak için çocuğun gözlerini
Isıtmak için umutlarla kalbimi
Iskalanan tüm hayatlar adına
Iskartaya ayrılan umutlar adına