her cılga yol gitmez tütün zamanının tarlalarına
illa da bir ceviz dibinden geçecek
hemde koyu sarı sonbaharda
ya bilek gibi sarmalardan içmiş olacaksın
ya da dimitrovun kalemi gibi kokacaksın
ve bir tatil sabahı
açarak maun sandıkların ağzını
dalacakasın deli akan kan demlerine
özünü adam sanacaksın
masa başlarından ne mevsimler hissedilir ne de emek
nüksedeceksin yeniden
kendini kızıl yollara vuracaksın



hangi ses serçelerin seherlerde güne yakarışı kadar çığırtkan
yürek ölümlerine karnımız tok
ellerin kanayacak ellerin
tuzla karışarak ılık bir sızı gibi inecek ayaklarına doğru
burası çetin burası eşkiya yolu
göreceksin,mavi mi kırmızı mı kan
ve birileri nişan alırken uzak ülkelerde
ülke bedeline
çakmak taşları var ciğerlerimizde,hiç anadolu yazılır mı pamuktan




ziyaret tepelerinde fincan diplerinde kutsanmaz namus
bazen bir telin ucunda
bazen potansiyelinde suyun
rotorlarda
patos ağzındadır bazen çukurovada
bazen de
onun bayraklaşmış tek bacağında
bu ateş böceklerini yerlere tohum misali kim ekti dersin
namus
o yğit mühendisin şartelinde



her cılga yol gitmez volganın çar öncesine
biri divitiyle dürtecek seni
ve son su verilirken çeliğe
hortlayacak içinden gazap üzümleri
hür yaşamak bu,orak tırpan çekiç eline ne gelirse



ve bir gün kendi coğrafyasına ihanet edip hevesi kursaklarında kalanlar
kalın kitapların arasından hortlatılıp
indirgedikleri değerlerin altına yapıştırılacaklar
ve hangi dilden yazılırsa yazılsın
tüm intizarları ezbere okuyacaklar




her cılga yol
gitmez her yere










kasım