İçimde ki sıkıntının
Adı sen soyadı sen
Dalgaların sahile sebepsiz hırçın vuruşları
Sen, sen der durmadan.
Düğümlenen bir yumak çilesisin gönlümde
Çözemediğim, başını sonunu bulamadığım.





Oturdum ayaklarının dibine
Siyah geçmişine beyaz laleler çizdim
Utanmasız, arsız öpücüklerimle
Ben sevmeyi sende öğrendim
A,B,C demeden
Gel demeyi
Git dediğim de öl demeyi öğrendim
Bir sana beni özlemeyi öğretemedim.




Sesin bana, yokum derken tarihte ki bir sayfa da
Boğazıma düğümlenir neden diyemeyen dilim
Çok mu kolaydır bensizlik gönlüne
Özlemez mi gözlerin gözlerimin dengini
Demem içime atarım hep
Belki eritir yok eder diye bu imkansız sevdayı.





Sitemler örer ağını kalbimin çevresine
Sen temizlesen de arada bir
Boş durmaz beynimde ki örümcek
Nerde, nerde der durmadan
O zaman asarım yokluğuna kendimi
Defolsun gitsin derim
Sevmemiş işte, özlememiş beni.





Sunağımın başına çöktüm elimde bıçak
Hazırım ya sen vur bu boynu,
Ya da bırak ben oracıkda alayım
Bensiz yaşayamayan bedenini.
Ya sev beni her an yanındaymışım gibi
Ya da benimle öl yeniden beraber olacak gibi.










Ayvazım DENİZ