radikal
kaç defa tükürdün çıkarken kapı eşiğine
sanma ki, sadece karıncalar üşüşür
ince bir düzen bu
rengi değişiyor bulutların
herkes payına düşenini alıyor yüzüne



evini sırtında taşıyan adam
baktın mı kapı numaranın rengine
ve hangi tırnak hırslarıyla kazılmış
pıhtı tutmuş ida’ların
kara kara kanlar ile yazılmış



kaşları mimli yüreği demli adam
dağıtmıyor başakları rüzgâr
taneler siyah
tarla kuşları çığırtkan
haberin var mı anadolu’dan



takvimlerde lüzumlu,akan demlere lüzumsuz adam
giyin en güzel elbiselerini
ha patladı,ha patlayacak zaman
mızrak dürtüyorlar güneş’e
haberleri yok efsunlarından



kendi sokağına tüküren adam
bir beni dinle
cüceler devleşiyor tükürdükçe
bir daha tükürme



yamuk çizgilerden düz çıkan adam
omuz ver kıl çadırına
tufan yağmurları başladı oba’mızda
başımıza yıkılmadan











kasım