Konuşsun

Artık susacağım, lal olsun dilim
Kanlı yaşlar döken gözüm konuşsun
Kırılsın bu kalem, tutmasın elim
Günden güne solan yüzüm konuşsun

Çiçekler açar mı kış güneşinde?
Kullar gece gündüz benlik peşinde
Yıllardır yanmışım dert ateşinde
Kor olan yüreğim, közüm konuşsun

Beyaz yalanları duymak istemem
Şeytana, nefsime uymak istemem
Seni el yerine koymak istemem
Kalbimdeki ağrım, sızım konuşsun

Zaman hızlı akmış, bak akşam olmuş
Gençlik çağlarıma, hep hüzün dolmuş
Yapraklar dökülmüş, çiçekler solmuş
Kışa dönen yazım, güzüm konuşsun

Bu dünya yalandır, aşkları yalan
Kula, kulun aşkı, büyük imtihan
Var mıdır sevip de çok mutlu olan?
Çöllerde savrulan tozum konuşsun

Kalsam da dünyada yalnız ve yetim
Hak yola baş koydum, belli niyetim
Canımdır, kanımdır, işte diyetim
Rabbe aşık olan özüm konuşsun

Emine Yılmaz Dereci




Çok nefis dizelerdi beğeni ile okudum,
Kalemini yüreğini selamlıyorum..
Kalemin daim olsun üstad
Saygılar selamlar

Bu dünya yalandır, aşkları yalan
Kula, kulun aşkı, büyük imtihan
Var mıdır sevip de çok mutlu olan?
Çöllerde savrulan tozum konuşsun

*******
guzel şiirinizi kutlarım yureğe emeğe sağlık.. sevgim saygım ile....