4
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1941
Okunma

Yürüyorum bu gece, yürüyorum boşlukta
Yalnızlıkla kolkola, hüzünle sarmaş dolaş
Kör karanlık ruhumu, yutuyor bir solukta
İster sus, ister haykır, ister ölümle dalaş
Ruhumu boğazlıyor, dünyadaki her varlık
Hiç konuşamıyorum, dilim felçli bir organ
Nefes borumda düğüm, içimdeki bu darlık
Kapkara ümitsizlik boynuma geçmiş urgan
Yalan denen yılanı gördüm gül ağacında
Bülbülün yuvasında, kıvrılmış yatıyordu
Ben ve bencillik gizli, güzelin mizacında
Bu da gülde hâr olup, bülbüle batıyordu
Kadının defterini, hissen ve fikren dürdüm
Ruhlarından tiksindim, canları cehenneme!
Dünyada ve rüyada ben şu gerçeği gördüm
Şehvete emzik olmuş ondaki bir çift meme
Sokaklar bir mezbaha, gözler bakan müşteri
Kokan etlere parfüm, sıkmak bir sahtekarlık
Aşk yüzünden gül suyu sandı bülbül her teri
Yalandan başka nedir, insan denen bu varlık
Her yalan şu dünyada yalnızlık sebebimdir
Kendimi kandıramam, aldatamam bir daha
Uhrevî bir hakikat Hakk’tan tek talebimdir
Onu göstermek için nefis denen meddaha
S / ÂYE (21:16) 13 Ekim 2012 / Eskişehir
5.0
100% (9)