"Zuhâl...

Afitabıımmm...
teşekkür ediyorum, şükrediyorum
huzur ve mutluluk dolu son sürat yetişmeye çalışıyorum
senden kıtalar uzağa kaçıracak uçağa
..

beklemedeyim... ne gam..
bilesin ki çok mutluyum
seninle zaman ne çabuk geçti
bir harf de olsa kirlendirmeden
yanında olmak ne güzeldi. teşekkürler
....

şu an bulutların üzerinden yazıyorum seninle el ele gibi..
o haziran gününe şükür..
o yüzden bir hafta hapis yatmış olsamda
kullandığım araca zarar vermekten ötürü
elbiseni gelinlikle ödeyeceğim inşaallah
bir ömür boyu sana mahkum olacağım sevinçle
....

biraz önce bizimkilere kavuştum
şükür bir de sana kavuşsam
babam güç bela da olsa
eee boynumuzun borcu seni evlendirmek dedi
kalktım tekrar öptüm elini..
içimi mi okudu nedir.. haydi hayırlısı
seni seviyorummmm
.........."










"iyi ki senli zamanlarımı konuşarak kirlendirmemişim..
işte şimdi konuşuyorum bol bol "diyerek
her anını arkalı önlü yazmış
kenarlarını bile doldurduğu sayfalarca mutluluk dolu ilk mektubuna
sabahlara kadar düşünüp, hülyalar kurduğum halde
sadece zarfın içine yazdım ve yolladım
"ben de"
.................................Hamburg


her zamanki gibi yollandım Arzu Ablaya
bir düğme açtım ki, görünsün "A"
bir daha oynadım.. okşadım kolyemi, birdaha.. bir daha
seviyorum
çok seviyorummm
mutluyumm.. çok mutluyumm
bideneeeemm Mutluluğuummm
Mutluuummm
Mutlucuğuuummm




.