Yok! artık götüremem! ..ne bu? hem neden? neden? ..
Yıllardır her baktığım...her şeyin merkezinden
Görünür – gözükür hep! ..bakar benden önceden...
Al benden gözlerini...gözlerini al benden! ..


Girmiş de taaa içine...gözlerimin içine...
Girmiş merkezinden de...tâ gözbebeklerime...
Neye baksam o bakar gözlerimin yerine...
Al benden gözlerini...gözlerini al benden! ..


Bir renk göremez oldum..bir başkayı mavi’den...
Bilemem renk körü mü...kör mü oldum sahiden...
Yıllar önce girdin de bir bakışla aniden...
Al benden gözlerini...gözlerini al benden! ..


Acı! ..merhamet et ki bu çektiğim az değil!
Bu her gün böyle! Bahar değil! Kış – Güz – Yaz değil!
Gözlerin bende senin...tamamı! biraz değil!
Al benden gözlerini...gözlerini al benden! ..


İçimde ışıl – ışıl...pırıl – pırıl bir lem’a...
40 yıl taşımışım da fark etmemişim ama...
Kural mı var Atakan taşımalı daima? ..
Al benden gözlerini...gözlerini al benden! ..


Bu kadar zalim olma...bak yaşlandık gitti de...
Bitmedi bende yangın! oysa ömrüm bitti de...
Dursun isterim amma...beni de eritti de...
Al benden gözlerini...gözlerini al benden! ..


Ne? kalsın mı diyorsun? ..demek istemiyorsun...
Yıllardır senle bakar – görürüm biliyorsun...
Tamam! kalsın da...kalbin? ya o’na ne diyorsun?
Peki kalsın gözlerin...kalsın hatıra senden...
Kalbin de kalsın ama...sakın isteme benden!


Değil mi ki o gözler zaten mahvıma sebep! ? .
Bunca yıl durmuşlarsa...dursunlar be yine...hep!
Zaten senle doluyum...doluyum ki lebâleb...
Peki kalsın gözlerin...kalsın hatıra senden...
Kalbin de kalsın ama...sakın isteme benden!


09.06.2005/14.10