14
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1253
Okunma
koca şehrin karanlığında
tek bir sokak lambası
aydınlatıyordu ruhumu...
ne oldu bilinmez
kör kuyulara ip bıraktı sanki .....
gömüldü ışığı sulara...
ben dipsiz, sen aşkımla edepsiz
ben bir ekiyordum o on veriyordu
ne oldu kimse bilmiyordu
aşk döndü yüzünü karanlığa
ben kısmetsiz aşk sahipsiz
sözler kifayetsiz
sen her zamankinden hırçın
her gidişinde daha merhametsiz
tüy düşse bedenime acır tenim
yorulur yüreğim
yollar bulurum dikensiz
hayat dolarken yüreğime
ecel büyütürdün ellerimde
ümit boynunu bükerdi
çaresiz
Uçuk