Yürürken,
Beraber yürüdüğümüz günleri hatırlıyorum.
Elimi tutuşunu, kokunu...
İçim buruklaşıyor bir anda
Üzülüyorum.

Koşarken,
Peşinden defalarca koşuşumu hatırlıyorum.
Ve o büyük sevgiye rağmen biten aşkımızı...
Hatırlıyorum ve üzülüyorum.

Otururken,
Parklarda oturuşumuz geliyor aklıma
Elele, göz göze, kalp kalbe...
Şimdi o kalbim sızlıyor işte
Ve ben üzülüyorum.

Gezerken,
Caddelerde gezişimiz aklıma geliyor.
O masumane hallerin, duruşun...
Aklıma geldikçe durgunlaşıyorum
Ve üzülüyorum.

Ağlarken
Senin gidişinle ağlayan gözlerimi hatırlıyorum.
Döktüğü onca yaşı, kanı...
Her şeye rağmen gelirsin diye baktığı yolları...
Hatırlıyorum ve üzülüyorum

Gülerken,
O guller açan yüzünü anımsıyorum.
Guzelligini, saflığını,masumluğunu...
Her zaman bana sevgiyle bakan gözlerini...
Anımsıyorum ve üzülüyorum.

Artık
Her dakika gülüyorum.
Ama yüzünü anımsamak için değil.
Üzüldüğümü saklamak için .
Gülüyorum ama hala üzülüyorum.


ŞAİR FATİH ARIK
(10.10.12) (08:14)