3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
990
Okunma
Sabahların arkasından bakıp
yanlızlığımı doğan güneşe haykırdım.
O,kısık ve boğuk sesimle
haykırdım yanlızlığımı.
Oysa güneş korkarcasına kaçtı benden
Çekti bulutları üstüne .
Yıldızlara,dağlara,taşlara,insanlara,herkese
tembihledi beni...
Neydi bu kaçış?
Nedendi ki bukadar telaş?
Ben miydim sebep?
Sebebi ben miydim bu olanların?
Yanlızlığımdan mı korktular acaba?
Yoksa saklambaç mı oynamak istediler?
Yoksa körebe miydi onların oynamak istedikleri?
Yok yok onların bu tavrı hayat tarafından acımasızca
vurulan TOKATTI...
Herşey bitmişti benim bedenimde.
Ama anlamıştım ,
Anlamıştım bu tokatın sebebini.
Yeni hayata verilen bir sözün tutulmasıydı bu ...anladım.
osmanefe DDMN
ANTALYA
Cevap Yaz