..


cennet merhaba
kızmıyorsun değil mi bana..peşi(m/n)i bırakma-mama
lütfen,

nasılsın bugün
düşündüm..düşündüm
insanız,hata yapma hakkımız vardı,tekrarlanmamak üzre
tamam,’duygular anlatılmaz yaşanır inançla’ diyeceksin ama
inan,ilkbaşta inanmak istemedim belki
minik çift kişilik odaların olduğuna,
cennet’ini korumak adına haklı örtünmesidir bolca renklerle demiştim kendime
aşk kimliği olmayan alınmıyordu içeriye
öylesine içten ’tedirginim’ dedin ki ireminde..
tasavvurun ıssız kalabalağın sessizdi
titredim..hissettim seni..
samimiyetini..evet rengâhenk oradaydı cennet’in düşleriyle...
sebep olacağım minicik bir zarar cennetime,yaralar açardı gözbebeğime
kendimi affetmeyeceğim bir şekilde sapağı bakir toprak yolunda hem de
ama..ama
şiddetle görmek istiyordu seni,ruhumun içindeki..
ve..ve gördü
devasa yüreğinde mahşeri çiçekleri
afeti cihanı
sarsıntıyı
simsiyahı
ve
ardından hale hale yayılan

ay parçalarını etrafıma,

özür diliyor şimdi ’aşk’ına inancımla’

yıldız tozlarıyla semâ

gül kokulu

itirafıma...


..