16
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1033
Okunma

Gecenin soluk aydınlığında
Kar tanelerine yükledim her harfimi
İçimde ölen biri gibi
Tane tane ölüyor
Her değdiğinde satırlara.
Oysa ki neler ümit etmişti yürek
Belki bu sefer başka olur
Sevmenin hakkını verir demişti
Basar beni bağrına
Korkularımı ellerinde ısıtırdı
Elime her dokunduğunda.
Olmadı.
Titreyen yüreğim her ah çektiğinde
Yaslandı yüreğine de
Elleri boş döndü kucakladığı sevdadan
Yumdu gözlerini akıtamadığı yaşlara
Uyuttu umutlarını gelecek bahara.
Haberi var mı bilmem
Her ümit bir kuştur gönüllerden havalanan
Bazen gül dalına konar acıtsada dikenleri ayaklarını
Bazen de göl kenarında duru bir su içer sadece
Havalanır sonra geleceğin ayak izlerini takibe.
Atvazım DENİZ
5.0
100% (12)