indirdim kara kılıflıyı duvardan demin
bir türlü düzene girmiyor
inat mı inat dut dalı
küskün
hangi kulağını büksem
binücyüz otuz diyor



ne çok özlemişim kaba tele vururken ağlamayı
baş perde bu
olsa da yürek enginlerde
sevda türküsünü illada sarı telden
çalacaksın bağlamayı



nerden terkettik şu dem’i
adam mıyım ben
nazım ustanın dam dilemesi gibi
ot gibi yaşamışım bunca senedir
ceylanım
nasıl çağırayım şimdi düzlerde seni



yok yok ağlamalıyım bu gün
bir tın vursam kıyam kopacak
kuşburnu ağaçları eğilecek kapınızın önündeki
beyaz beyaz sevgi sevgi çiçekli
kıvrımlar şahmaran olup boynuma dolanacak
o dallara koyduğun mendildeki



parmaklarım aşina iyi ki kalem tutmuşum
bak şimdi sen hangi harmanda toz
hangi yürekte iz kalır
o da çıkacak gece dönünce zifre
sarı geline dokunmayı unutmuşum




..........................................




affola baba
altmış ihtilalinde muhtar yakmış kitaplarını
köy meydanında
en büyük zühre hatun keten atmış sazının önüne
töredir diye karalara koymuşlar bağlamanı










kasım