Bir gün daha bitiyor sensiz ve hüzün dolu
Özlem içimde bir köz yakıyor beni bazen
Gam yağmuruyla ıslak, kaderin kara yolu
Sadece benim akşam akşam ümitsiz gezen

Eflatun akşamlarda geçmişe dalıyorum
Seninle ne kadar da, güzelmiş hatıralar
Kalan zamanı şimdi, yerlere çalıyorum
Sensiz akıp giderken beni içten yaralar

Bu yalnızlık ruhuma, çakıp gittiğin bir mıh
Paslanıyor kalbimde, paslanıyor beynimde
Gece acı çeksem de demem ne âh, ne de ıh
Aşkının hüz u gamı, Allah’la mabeynimde

Ruhen tiksiniyorum; hatta kendimden bile
Mazimin yamacında zümrüdî zaman vardı
Umut, hayal ve sevda dert çekmeye vesile
Fakat eskiden senin gibi bir Lokman vardı

Bomboş dünya sırtımda dert dolu bir küfe
Taşımaktan yoruldum sensizlik yollarında
Kader terazisinde, gamla dolmuş her kefe
Her gün sabahlıyorum hasretin kollarında

S / ÂYE (18:47) / 6 Ekim 2012 / Eskişehir

KELİME:
Mabeyn: ara