Bitmeyecek içinin feryadı

Suskunluğuma haps olacak cümleler.
Susmalar susmalardan vazgeçecek
Nedenler, niçinlerinle boğuşacak
Beyninde büyüyecek tüm anılar.
Sığmayacak bedenine
Sahipsiz bir bedenin haykırışlarını duyacaksın
Artık bu beden senin değil
Der gibi.

Ve günü yaşamaktan vazgeçecek yüreğin
Eriyecek eriyecek
Kar gibi.

Dünü özleyeceksin
Arta kalanlardan
Bu günler yetmeyecek sana
Anılara sığınacaksın
Rotasını kaybetmiş gemi gibi
Bağlanabileceğin bir liman arayacaksın
Bağlandığın her liman
Senin yalnızlığın
Senin çaresizliğin olacak
Sert dalgalar anılarla çarpacak suratına
kir gibi.

İç geçirecek yüreğin acıyacak
Baktığın her yer beni anlatacak
Dokunduğun her şey beni soracak sana
Rüzgar kokumu taşıyacak
Güneş sevinçlerimi
Yağmursa hüzünlerimi getirecek sana
Ben sanacaksın gökteki maviliği
Yerdeki yeşil çimenleri
Bir çocuğun masum gülüşlerinde göreceksin beni
Uçan kelebeğin kanatlarında
Ateş böceğinin sokak lambasındaki dansında
Yalnızlığınla boğuşacaksın
Yüreğin bir volkan gibi patlayacak
Gecenin karanlığında haykıracaksın avazın çıktığı kadar
Ey yâr, nerdesin?

Gecenin sessizliği çınlatacak kulaklarını
İçin için yanacaksın
Kor gibi.


Ve karşıma geçip küçüleceksin
Eski oyuncağın sanacaksın
Tatlı sözlerinle aldatmaya çalışacaksın
İçimde senden kalan sevgi
Var gibi.

Suskunluğumu
Yaşanmışlıklarımı
Sana olan nefretimi,öfkemi
Saklayacaksın bir ömür
Sır gibi.

Fadime ZÜNBÜL
(Yaban Gülü, 28.10.2010)