yargıç kanserim
müebbet muhabbete çarptırdı
unutturdu birincil skıntılarımı
tanılanamayan tür ezelden
şımarık bir çocuk yüzüme vurmuş halimi
yara açılmış hafiflemiyor ağrı
şifa bulmuyor ya memnunum
bir türlü düzenleyemediğim sorularım
tümcesiz kalıyor
yolda olmak çıkmak
önemi kalmadı
kalmazsa kalmasın ne yapayım

yargıç travmam
yüzümü aynasına çarptırdı
paslandı eski sancılarım
bu yeni kabulüm
bu kocakarı ilaçlarına muhtaç
yazısız kuralları çalışıyordum
aykırı çelişik kapsamdışı insanlar
merkezimde toplumsal olgular
fanatik dengesizlik
anarşist hak edişler
değersiz kaldı
kaldıysa kaldı ne yapayım

yargıç enigmam
aklımı ruhuma çarptırdı
benim kalemimle yazdı kararı
kırıp attı ya razıyım
zamanın ölçülemeyen biriminde
kesildi ayaklarım değişiyorum
pervane kanatlarım ateşe varıyorum
eskimez kitabım
kapanmaz davam oldu
olduysa oldu ne yapayım