köşelerimi törpüleyerek geçiyorsun
kendi üzerime birikerek kalıyorum
katmanlarımın arasında eskiyormuşum
gizlemişsin ağır,durağan olduğumu
çerçevedeyken anladım
askıdaymışım
pırıltılı, anlamsız
bakarlarken öğrendim
bakarken öğrettin


kuru yapraklarımı toplayarak geçiyorsun
gövdemden ayrılarak soluyorum
değer biçilemez vazolardaymışım
solarak yaşanır sanıyormuşum
bildirmemişsin köksüz, topraksız olduğumu
kırılırken anladım
cılızmışım
narin , dayanıksız
solarken öğrendim
solarken öğrettin

lirik bakışlarımı dondurarak geçiyorsun
coşkumdan sıyrılarak susuyorum
dışımda kalarak kayboluyormuşum
duyurmamışsın ayarsız , toy olduğumu
ararken anladım
yıllanmışım
kırklanmış, keskinleşmiş
yakarken öğrendim
yakarken öğrettin

gölgemi hapsederek geçiyorsun
silinen izlerimi görerek büyüyorum
saydam albümler yapıyormuşum
göstermemişsin geçirgen , gizsiz olduğumu
sayarken anladım
riskmişim
vakitsiz, anarşist
uyanırken öğrendim
uyanırken öğrettin.

n.d. 23-02-2011 vann