kadın onca yol ayıkladı yoz dikenden

bir tuhaf güç yüklü omuz arasında

taşı desen

dünya yükü hiç üstüne bir de

yedi kat gök yedi sistemli evren

kadın kanından yürüyor işte su

onca gök ayıkladı sönüşmüş yıldız islerinden

vazgeçildi indirildi

kuyu diplerinde buluşup bin yıllık çekmişlerle

kraliçeler prensesler

halayıklar köleler

yedi dünyadan süzülmüş iksirler içip

tohuma ayarlandı dirildi

bir tas su çekti yeşertme hasretinden

kadın dualar ayıkladı

korku masallı akıl defterinden

yazılar hep tersten

şeytan melek

naftalin kokulu sandıklar dolusu

kilitlenmiş hikayelerden acıyan ten

yırtılarak apaçık

dikilerek yutulmuş çığlık

gece göğü olur kadın

gündüz denizi hem

toprak su hava ateş geçer etinden

ilk hücre kımıldadığı gün

duadadır asiller aşifteler

batan diken sönen yıldız

kurumuş kuyu çürüten büyü

ne dammış oğula kıza aşka çatı

kadın ne kaburgaymış

ne imanlı kemik

ölümüne gebe kalıyor

ölümüne doğuruyor hayatı