Yanlışlar mı yoksa kof cahillikler mi bizi buralara getirdiği sorusu hep aklıma getirmiştir. Yanlış ve cahilliği birbirinden ayırmak lazım diye düşünüyorum; yanlış yapmanın geri dönüşümü doğal olarak doğrular çıkar fakat cahilliğin ilacı olmadığı gibi geri dönüşümü de yok, arızalı, aksak düşüncelerle cahilliğini devam ettirir.

Emperyalistler dünya üzerinde şeytansı misyonunu tamamlamak için durmadan çalışırlar, kendilerine göre haklı! peki biz neden alet-araç olmaktayız?


Şiirin ana teması ölen ve öldürülenlerin ellerine acıdan başka bir şeyin(hiç) geçmediğini ve azınlıkta olan duyarlıların, insancıl insanların damarı kabartılmasına yönelik bir çalışma görüyorum


Halil Cibran şöyle der bir şiirinden:

"Anımsamak bir tür buluşmadır.
Unutmak ise bir tür özgürlük.
....
Şiir bir düşüncenin ifadesi değildir.
O, kanayan bir yaradan
veya gülümseyen bir ağızdan
yükselen bir şarkıdır.. . " veya bize göre çileli ağıtlardır.




Ölen ve öldüren; her ikisi de kaybetmiştir ortada kazanç/lı kimse yoktur! Sevgili şair, ana yüreğiyle başka anaların yüreğin sesini duyarak, duyumsatarak; ağlayarak ve ağlamanın bir tür acı olduğunu, sızıların hepimizin refahını huzursuzu ettiğine dair söylemleri şiirleştirerek okumamıza ve insan olduğumuzu anımsatarak yazmıştır. Evet, insanız; ağlamalarımız, gülmelerimiz benzerdir. İnsan eliyle yapılan her ölüm adil değildir.



Zaten adaletin, adaletsizliğe yenilen (yemek olarak da yenilen) bir süreçteyiz.


"Ne yazık ki, geyikler kaplumbağalara çevikliği öğretemiyor" Halil Cibran


Elbette emperyalistler de onlara karşı savunmamız için uyanık olmamızı öğretmezler! Onlar uyanık da biz neden aptallık rolü üstleniyoruz? Muammadır, sürüp gidiyor…


Son olarak Sevgili Şairimiz; Kendi rahata iken "amannn bana ne" dememiş başkaların huzursuzluğu, mutsuzluğuna özelikle acılarına ortak olmuştur. Zaten insani olarak böyle empatilerle(duygudaşlık) yaklaşmalıyız. Yani bir bakıma insanlar sorunsalını omuzlamış "Artık bu oyunlara, başkalara güdümlü yaşamayı bırakın" der gibiydi. Alkışladım...


Sevgili Okurlar şiirin de- da takılarına, imla hatalarına takılmadan, sorgulamadan şiirin verdiği mesaja kulak kabartın ve anladık ne yapmalıyız sorularıyla hayatı, yaşananları irdeleyelim! Olur mu?



"Kayıptılar! Yüzyılın k/aybı"


Kayıptılar! Yüzyılın k/aybı


Yüzyılın k/aybı


k/ayıp!!!


Tanıksak, sorumluyuz!


Selamlıyorum, yüreğinden öptüm Şairin.

Herzem Ronivan tarafından 10/4/2012 1:05:48 PM zamanında düzenlenmiştir.