zengin çirkinlikten yana insan
dumansız yatan çıplak çocuklar
terbiyeden nasip almamiş tomlumsak
tiz perdeden inim inim duyanlar
ağzı fakirlikten kokmuş perişan halde
böçekler geziniyor ayak ve elde
kim kime ne demiş ulan bırakın beee...!
kurtar bizi ahlak. bağışla sen doğruluk
akıyor gürül gürül rezillik dünyadan
böylemi yarattı bizi yaradan
kapılar önünde efendilerine saygı duyanlar
sizde toprak tan efendinde topraktan
çennet okunup geçilemeyen bir satır
bizler mısra olmuşuz anlam katmışız
her birimiz birer yaprak sayılmışız
şimdi teker teker düşseçeksek açımasın canımız
degişmeden duruyor hep aynı yerde
bizi eylendiriyor dünya dedigin evren
ezan sesi cennetin ilahisi
bayragımız gökyüzünü aydınlatıyor
uyanır özlemin erdemin . güzelin
rüzgarın savurdugu kokun var senin
sümbülün içinden zaman akıyor
yaşam öylece durmuş bize bakıyor
vatanına ihanet edersen
mezarda atanın canı acıyor
kiimler gelmiş bir bak kimler göcüyor
bizde kalıcı degiliz artık uyanıN
sabrın öz kardeşi mutlu suskunluk
sevdanın gercegi gönlü hoş tuttu
biri verleşti orda biri kayboldu
yaradılışın peşinde aşkı sürüklüyorum