Gece karanlıktı yapış yapış ve ağır
uzakta denizin kıyısına şimşekler çakıyordu
kaldırım taşları parlak
kaldırım taşları hüzün yüklü
ve gecenin üçünde yağmur yağıyordu
İzmir’in üstüne.

(Şehir yeni uyanıyordu.
Sokakta kediler,
sokakta köpekler,
sokakta çöpçüler vardı
turuncu yağmurlukları ıslak.
Çöpçüler şehri temizliyorlardı.
Kediler şehri temizliyorlardı.
Köpekler şehri temizliyorlardı.
-Gece bir duvar gibiydi ve kasvetliydi
ve kasveti temizleyen yoktu aralarında-
Ne sabah olmayı biliyor,
ne de güneş bakışlarını gösteriyordu
Menemen ovasından.
Sekizinci katta hayal meyal
bir ışığın önünde.
Pencerede.
bir adamın gölgesi vardı.
Sevilmeyi bekliyordu kendince.)

Gece karanlıktı yapış yapış ve ağır
uzakta çok uzakta denize şimşekler çakıyordu
şehir bir aydınlanıyor
bir kararıyordu
herkes uyuyordu
kaldırım taşları sırılsıklam
kaldırım taşları hüzün yüklüydü
ve gecenin üçünde yağmur yağıyor
gecenin üçünde bir adam
gecenin içinden hiç bir zaman gelmeyecek olan
bir sevgili bekliyordu.

gecenin üçü
gecenin üçünde
gecenin üçü
sadece gelen
..........ölümdü.