Başkaları alabilir mi?
Bardağından içtiğim bir damla suyun tadını,

Mümkün mü? Hissetmeleri,
Haylaz bir tebessümün verdiği mutluluğu,

Tahmin edebilirler mi?
Sevgi dolu iki insan, ve aynı istikamette

Sevebilirler mi?
Bizim gibi boyutsuz ve hoyratça

Paylaşabilirler mi?
Pervasızca bir damla terini dahi.
Sonu meçhul, çetin bir yolda, kalp kalbe verip,

Yürüyebilirler mi?
Senetsiz, kefilsiz tutarak ellerini...

Kutsayabilirler mi?
Teninin kokusunu, ellerinin sıcaklığını...
Yaşamın, gayesi bilerek...

Söylesene...!
Onların sevgisi de bazen coşkudan, delirir mi?
Yada...!
Gizli, kıskançlık sancılarından, yürekleri ağlar mı?
Yarı şaşkınlık, yarı önemsenmenin zevkiyle,
Kaçamak bakışların haykırdığı,
Ama... bizden başkasının duyamadığı
"SENİ SEVİYORUM" imalarını
yüreklerinde, titreyerek, bütün iliklerinde
Hissedebilirler mi?

Yok be gülüm...
yok be gün yüzlüm...
Başkaları ne bilir bizim gibi sevmeyi,
Sevgiliye, yaşarken ölmeyi
Aynı fikri zikrederek... iki ruhu bir beden, yaşamayı

Söylesene...!
Onlar... ah... o kem gözler...
Gönülden, gönül’e giden o gizli yolu
Görebilirler mi?
Yüreğimizden aşk ile akan, "sevgi selini"
Bent kurup, tutabilirler mi?
Ölümüne sevdamıza vicdanlarını karartıp,
Göz göre, göre unutabilirler mi?
Yada... unuttuklarını varsayıp,
Pas tutmuş bencil gönüllerini
Bir salise olsun, avutabilirler mi?
Olmaz be gülüm olmaz...
Benim sende, seninde bende yerin
Asla dolmaz....
Dolsa bile bizdeki aşk şerbetinin,
O muhteşem kıvamını bulmaz...
Yani vesselam...
Kel başa şimşir tarak uymaz be gülüm uymaz...