Kuran cüzleri gibi tek bir yumruktur
Vatan ve Bayrak
Öz elleriyle besleseler de dönmeler cellâtları
İlk başta Kuran-ı Azimüşşan uğruna
Sonra şanlı Bayrağıma
Feda ederim bu canı her zaman ben vatanıma
Bin bir kez ölmem de gerekse
Ben ölem ben...

Her fert kendi özünün ihbarcısıdır
Melanetleriniz niyetinizin melun harcıdır
Kürt de Türk’te anam-babam kardeşimdir öz bacımdır
Kahpelere isyanlar türerken yüreklerde
Hiç kimsenin güveni kalmadı bu adaletsizliğe
Kin deryalarında kan akıta dururken satılıklar
Oluk oluk akan o kan ben olum
Ki şahadet şerbetiyle yıkanmak da elzemse
Ben ölem ben...

Tüm Kürt kardeşlerimin yüzüne sürülür bu kara leke
K.C.K mı P.K.K mı ne
Ar namus vicdansızlık duvarlarını aşarken
Bu vatana göğsü siper eden Kürt bacım Berfin’e
Başı üstünde mukaddes Kuranı
Göğüslerinde şanlı bayrağı taşıyan Kürt Baran’a
Gerekirse tüm Kürt dostlarımın hepsinin uğruna
Ben ölem ben...

Ne bir kirli el değsin namuslarına
Ne bir küçük çakıl taşı değsin milletimin tırnaklarına
Ne bir dönme dokunsun şanlı-Bayrağıma
Ne bir satılık çöreklensin-Vatanıma
Bitsin tüm hicranlar artık ağlamasın analar evlatlarına
Akmasın kanlı gözyaşları
Şehitler kütüğüne şerefle çakılsın ismim vatan uğruna
Şahadet mertebesin de en son fert olmaksa eğer
Ben ölem ben...

Azap da yok olacağını bile bile
Feda eder kendi özünü Türk-Kürt kardeşliğine
Akan ve akacak olan kanların durması için
Analarımızın yürek paralayan gözyaşları için
Vatan ve millet hakkı için
Eğer ki bu vatan uğruna son bir kurban şart ise
Gelip alın bu canım canlarına feda olsun
Çekin artık milletimin üstünden o kirli ellerinizi
Başka yerler de arayın o pis emellerinizi
Akan bu kanların son bulması adına kökten silinecekse izi
Ben ölem ben...




(30.09.2012) AZAP…




Can dostan gönül güzeliğinin incileri:

NE OLDU BİZE


Kim düşman etmiş, dede ile torunu,
Bak tarihine de, anla sorunu.
İsmin pkk koymuşlar, doğru mu?
Kim nifak soktu, ne oldu bize?

Her nevruzda biz kol kola gezerken,
Deden "Çanakkale geçilmez” derken,
Ay yıldızı, “ kanlarıyla ” çizerken,
Kim nifak soktu, ne oldu bize?

Kız alıp kız verip, karışmış kanlar,
İkiz kardeş, namlu ucunda canlar,
Sen vurulunca; “benden de kan damlar”
Kim nifak soktu, ne oldu bize.

Birlikte dökerdik düşmanı denize,
Basıp giderdik ATATÜRK’ den ize,
Ya nazar değdi, ya geldik göze,
Kim nifak soktu, ne oldu bize.

Dön yanlıştan, cem olalım mecliste,
Böyle değildin, bir yanlış var bu işte,
Bu bir oyun, ipin ucu ibliste,
Kim nifak soktu, ne oldu bize.

İn aşağı, çek parmağı tetikten,
Kimse fayda görmez,ihanetlikten,
Anan da ; bıkar oldu şehitlikten,
Uyansan rüyadan, bayramdır bize.

Sağ-sol,alevi-sünni tutmadı,
Gürcü,Çerkez, lazı bunu yutmadı,
Kim beynine,bölücülük sapladı,
“Kin- nifak” soktu, şer oldu bize.

Melek görünüp; yahudinin silüeti,
Dev israil kurmak,melun niyeti,
Bölünmek olmasın; "işin diyeti",
Kin-nifak sokup,"şer" olur bize.


Ozan Erdem’in sana bu son sözü,
Dikmiş dış mihraklar, yurduna gözü,
Yören petrol,verme eldeki kozu,
“Seni kullanıyorlar”, bu işin özü.

Erdem GÜMÜŞ
29.12.2011