ben ağlamayı hiç öğrenemedim hem içine atıyorsun derdi annem
sevmekten hiç vaz geçmedim ama hep terkedilen sensin derdi babam
koça adam oldum ama içim ağladı hıçkıra hıçkıra
seni düşünmek içimde yaram bekledim vapurları dünmedin bana

şimdi içimden geleni yapıyorum işte yazıyarum
kalemimin uçundaki mürekkep akıyor ama ğöz yaşı yok gözlerimde
duygu yüklü gemi vagonlarında sefilleri oynayan kalbimle dolaşıyorum
buyük agır geliyor ama sel vurdugunda hayat yine başa sarıyor

benzemez kimse sana sen bitanesin demiştin ya evet haklıymışsın
benim gibi salak yok dünyada inanan yok her aşk sandıgı yaratıkla tanışmaya
cesareti yok kimsenin benim kadar acımasız şimdi sana yazdığım satırlar
şimdi ne yap biliyormusun beni sana yazdıklarımla hatırla

senin sevdigin adam şimdi kimi sevecek düşündünmü açaba
kime güvenecek kimi kalbine kiracı sececek
her kalbine giren için öz geçmişmi dilenecek
söyleme bana sen çok iyisin deme ben iyi olsaydım eger sendiye biri girermidi dünyama
yada sana beni yazarmıydı yüce yaradan şimdi bak benim için aynaya

polyanacılık oyna belki benim gibi saf düşer tuzagına
aldırma seni reddedenlere sen nede olsa alışmışsın gurursuz olmaya
sende yok olmaz vijdan denen yasa hukku sensin kalemi sen kırarsın ne haddimize
senin yerin varmı acaba toprak köşkmü olaçak bana hatırlat
çöplükten farkınyok bu dünyada belediye seni unutmuş kokmuşsun baksana

bu sözleri kime yaz saydım beni aramazdı utanmadan birde arıyorsun
senin nasıl dogurmuş bu kutsal ana insan oğluna yetmedimi bu ceza
şimdi senin uğruna içdigimi düşünüyorsun biliyorum
ama güzelim yanlış biliyorsun şunu unutma ağlamasını bilmeyen gözler
içine akıtırmış yaşı ben artık seni içime akıttım seni yok saydım zaten dışarı aksaydı yaşım suan beninle olurdu ve sana tapardı aşkım....N.H