kaç zamandır gözlerimde
ezikliğinin ardından
saçmaladığım bir duvar gibi
dikiliyorum kahrolası hayatıma...

ellerim
inşaası bitmeyen bir harfiyat gibi
viran olma derdinde belki de...

sancılı
ve başımı göğsüne dayayıp
ağlamalarım gibi...

depremler biriktirdim defalarca
yıkıldığım enkazının altında...

sırra kadem bastım
kaçamak sıyrılışlarımda zamandan...
ama olmadı
ziyan ettim kalp kapakçıklarımı...

ve şişeler dizerken
karaciğerimin ortasına
akciğerimi katranla sıvadım...

kanıyor dişetlerim dişimi sıkmaktan,
ve kızılcık şarabı kusuyorum
sensizliğin kırıntılarından...
yerli yersiz adımlarımda
herşeye sahibimde,
bir "ben"e sahip olamamak koyuyor
argolu deyişlerime...


saati yakalasam,
sen geçiyor
geciktiğim duraklardaki boşluk yerlerime...

geçti ömrüm
az sayılamayacak seferlerde...
beden geçti hayat,
yaşatmak istemediğini bile bile göz göre göre...

erkan ulusoy
25 eylül 2011