bir hüzün yoğunluğu içerisinde yazıyorum sana
ömrümün akıp geçtiği sonbahar bahçesinden
maceracın bu serüvene yenip düştü bilmeden
kim diyebilir ki eser kalmamış o deli sevgiden
nazlı yare ufacık selam söylesin duyupta gören



mektubuma başlamadan evvela bir selam-ı kelam
unutulmasın eskiye dayalı mühürlü viran sevdam
yazamaya oldu şimdiden ucu körelmiş kara kalem
boğazımda bir acı düğüm yazamadığım onca özlem
nazlı yare ufacık selam söylesin duyupta gören



insanlar dar yaratılmış, ufku açan zamanmış
ben çözüldüm, çözemediğim içimdeki hasret
geçmek ve dinmek bilmiyor, bitmeyen özlem
sensiz zaman neler çıkardı karşıma bir bilsen
nazlı yare ufacık selam söylesin duyupta gören



Satırlarıma burada son vermek istemezdim
harap olmuş kalbime hiç söz dinletemedim
sevgine ait içimdekini sana iade edemedim
onca yazdıklarıma bir cevap bile vermedin
nazlı yare ufacık selam söylesin duyupta gören



bir avuntu ile geçti onca zaman,
kalbimdedir dinmek bilmez sevdan
artık aramıyorum derdime derman
padişah değilim ki yazayım ferman
nazlı yare ufacık selam söylesin duyupta gören