Göç geçti,
Ve çekip gitti izini bırakarak,
Geldikleri gibi gitmesini bilenler,
Ne sedaların yankısı,
Ne verilen sözlerin hatırı
Ne süslü cümleler,
Ne de heveslerin tutkusu kaldı geriye,
Çarçabuk toparlandı kimsesizlik
Sokaklar yine başıboş,
Serseri mayın gibi bir ben,
Bir de,
Fırın kokularının arasında
Acıları sırtlamış,
Çöplükleri eşeleyen sokak çocukları kaldı geriye,
Çıldırasıya paraladım kendimi, bu lanet şehirde,
Göç geçti, gölgeler geçti,
Ve insancıklar geçti
Umutlar diyarından….
Balçığa sıvanmış,
Ürkek ve tedirgin benliğimle
Yaralı bir ceylan gibi
Selam durduğum özlemlerin kahkahası
Geceyi bir kez daha kör etti,
Ve bir kez daha,
Acının tarifini sorsalar,
İşte o ses diyeceğim,
Vapur çığlığı gibi haykıran hasretimin,
Umutsuzluğumun, sitemimim arasında
Yalnızlığın göz kırpışı kaldı geriye,
Mülteci kederlerimin devriyesi kaldı geriye,