bir salgın sonrası tutuştu ciğerime benekler
geçer dedim, bırakır bu illet
asude nefeslerin soluklarına mimledim
mayaladım dilime gizil bir aysberg
seni hep, bilindik suratlarda ararken millet!



sarıldım sakladım
zihnime bağdaş kuran koca gözlerini
kızdım kırıldım arada
beceririm sandım saçlarını dibinden kesmeyi
lâkin yok etmek Tanrı lütfuydu
sevmek, fânilerin işi!



bir tebessümdü bazen tüm hasat
bileklerine taktığım bir kelepçe! hayat
ne kadar dağılsa da hep adına tırmanırdı harfler
kıskandıkça daha da damarı çözülür garez
uykuların sürüldükçe anız gibi yakardı haz
nefretle ütopya pozlardı avuç içi resimler
koca âleme sığmazken ben...



ilk değildin belki
ama iliklendin büyük puntolarla yüreğime
ne kadrini aradım sordum
ne kederini istedim
adının önünü sıfatlarla doldururken
uğruna; makber kuşları uçurdum
nazar ayetlerinin en afilisiyle
ben sana göz değmesin diye
Tanrının gücüne gitmesin diye
ben sana kaderim bile demedim!



kelime mi kalmamıştı da bağlıydı dilim
beceremez miydim
koca dünyayı kevgire döndürürken
bir cümleye mi güç yetiremedim
ki
bitmeyecektin
tükenmeyecek
ondan, sana geçmiş zaman kipli cümleler giydirmedim


ben seni zamandan münezzeh
kaygısız, karşılıksız, kara kışsız
kendimden bile kıskanır
ben seni yabancı gözlerden bile muaf ... !




ToprağınSesi




( Sevgili Deniz Uzuner; bu gerçekten olağanüstü performans için sana en içtenlik dolu en minnet dolu cümlelerle teşekkürü borç bilirim)

.