O benim hülyalarımı süsleyen prensimdi.
O yureğimde ışıldayan en parlak yıldızımdı.
O Aya aşık değildi ama
Ama,
Bana aşıktı bir zamanlar.
O,Meleğimdi benim.Melek olacak kadar iyidi ,çok guzeldi yüreği.
Doyamadım ona Doyamadan Yıldızımı Ay’a emanet edip gitmek zorundaydım.

________27 TEMMUZ 2010_____

O vakitte soğukkanlılığını koruyan boş gözlerle bakıp,beni süzen bir adam açmıştı kapıyı.
Beni gorunce heycanlanıp heycanlanamadığını dahi kestirememiştim.
Beklemiyordu beni.Anlayabildiğim tek şey şaşırmışlığı olmuştu.
Kısaca
Bana ait duygularını törpülemiş,
değişmiş bir adam vardı karşımda.


Gitmeden evvel
Öyle bir ümidin ipine düğümlenmişti ki duygularım,
Herşey eskisi olacak diye beklerken,beklemediğim tepkiyle karşılaşmıştım .
Onca şey yerli yerindeydi
ya da ben öyle zannetmiştim.

Gözlerime ilişenlere göz ucuyla etraflıca bakıyordum
ambiyansı değişmiş birkaç şekil dikkatimi çekmişti sadece.
Kısık ses tonumla ,çekingen tavırlarımla
hiç konuşmadan oturdum eski yerime.
Göz göze geliyorduk, tıpkı o zamanlardaki gibi
sorular soruyordu,’nasılsın neler yapıyorsun ’diye.

Bakıyordu bana öylece, birkaç eksik birşeler vardı o güzel gözlerinde
Fiziksel olarak değiştiğimi söylüyordu .
üzüyordu duymaya aşina olmadığım sözleri ilk kez söylüyordu bana.

Üzülmüş ,kırılmıştım .


Oysa ki
Herşeyi anlatmaya kendimi affettirmeye gitmiştim .
Evdeki hesap çarşıya uymadı.
Aklıma gelenler dilime gelemedi bir türlü ,yutkunuyordum ben yutkundukça boğazım düğümleniyordu karşısında.Benim boğazım düğümlendikçe konuşamıyorduk doğru düzgun.


Tıpkı
iki yabancı gibiydik .


Özlemim alev alev olmuştu yureğimde onca geçen zamanda .
Hasrettim ona,deli gibi .
Doyamamıştım O’na ,ne aşkına ne de kendine.


Bir anda,
ellerini tuttum yaklaştım dudaklarına geri çevirir gibi yaptı
nafile engel olamadı, en sonunda öpmüştüm onu .
özlemim sel olup gitmişti damarlarımdan ruhuma .
Daha sonra
onu daha da istedim ,
kovdu futursuzca .



Ben ümitle girdiğim kapısından
2.defa ölmüş, hayallerini mezarlığa gommuş bi kız olarak çıktım o vakitte ,o kapıdan ..


Değişen O muydu
yoksa
ben miydim ?

Değişen hayalleri miydi ?
Yoksa benden once mi öldürmüştü ruhumu ruhunda ?


O vakitte karşılaştığım adam o muydu ?
Yoksa olmak istediği biri miydi ?
Ya da benden onceki kişiliği mi ?


O gun ki
Aslı neydi?
O,Ay’a tutunup kendini ,beni unutan biri mi oluvermişti ?

Varlığına sarılıp ruhuna düşen duygulaarını zedelen benliğindeki neydi
ruhunun gerçeğine yapışıp da bir türlü çıkmayan lekeler neyin izi idi ?


Bazen gerçeği bulmak adına indiğim derinlikte kendimi kaybediyorum gerçeklerle
kaybettiğim gibi de bulamıyorum o soruların parçası olan cavapları

Gerçeği o vakitten bu yana bulamadım.Ölene dek de bulamayacağım.