Aynı şehirde olup da ;

Sesini duyamadan ,o guzel kokunu içime doyasıya çekemeden ,
gözlerine bakamadan ,ellerin ellerime değemeden tenin tenime hissedemeden yaşamak öyle zor, öyle adaletsiz ki.
Yaşamak bana böyle anlamsız sevgilim.




Bitmek tükenmeyen nar’ı/ n içinde yanıyorum .Yanarken kayboluyorum .Hem kendimi
hem seni kaybediyorum içimde.

sen bilemeden
sen duyamadan
sen göremeden .

Bu duyguları taşıdıkça içimde asiliğim ,isyanım ,kırgınlığım daha da büyüyor.
yıpratıyor benliğimi,incitiyor canımı.
damarlarımda dolaşan canımdaki can’ımı.
sen görmeden
sen duymadan
sen bilmeden
eriyip gidiyorum bilinmezliğin bu ısdırap verici karanlığında.
yanıyorum ruhuma kadar .

Ateş öyle yakıcı öyle sersemletici sıcaklıkta ki bilemezsin ,bilemezsin sevgilim .
Cehennem adeta
ölmeden gunahların bedelini yansıtıyor sanki ruhumun penceresine.
.Ateş hem ruhumu hemde ruhuma değen ruhunu yakıyor .Hissediyorum seninle birlikte
yandığımı.
Sönmek bilmiyor alev.Her geçen gün daha da közleniyor ama külllenemiyorum bir türlü.




Çilenin dibini boyladı yorgun ruhum,bu ayrılığın ertesinden ta ki bugune dek.
Tiryakisi oldum, beni dımdızlak ortada bırakan ,sensizlikle beni sınayan kaderin.




Her an karşılaşma umudu taşıyorum ,ruhunu suğdırdığın bu küçük dunyamda.
Söyle sevgilim .
lakin ,doğruyu söyle Sırr’a kadem basmış bu sevdanın gerçeğini.Şimdi Haykır hebadan öte gitmemiş
kokuna sinmiş aşkın değerini.



UNUTTUN MU BENİ?
,AĞLAMAM SÖZ..




Bu ayrılıkta

Seni sevdiğim kadar sevdin mi
Seni düşündüğüm kadar düşündün mü
Seni hissettiğim kadar hissettinmi beni ruhunda.
Aşk’ın için
Özlem azabının içinde ,nar’a serdin mi ruhunu, futursuzca ?


LAKİN

,


SEN KORKMA SEVGİLİM ,BENİM SENİ UNUTMAM İMKANSIZ ,BU HÜLYALAR OLMASSA .