Kayboluyorum bir anda ve
Düşüyorum sayfalara nokta nokta
Yollar açılıyor önümde tek yönlü
Her biri son bulur, yoktu dönüşüm
Yazdığım her satır kendim için ve kendime
Kendine pay biçme, duygular değer bilene
Akıp gider zaman kum saatine benzer
Son saniyelerinde hatıralar
Hatırla bir yıldız düştü hatrına
Gel kal biraz hatrıma..
Ay bu gece parlak değil eskiye göre
Sende biliyordun acısını, açtığın yaraların
Göz göre göre gömdün beni geceye
Düşmedim yinede parçalandım hecelerime
Adım mı zor geliyor yıllar sonra heceleyince
Uzaklaştı adımların bi hatırlar mısın?

En acı hatıramsın, yirmi senede
Acılar birikir onlarla birlikte
Göz kapaklarıma yansıyor yüzün
Birikiyorsun içimde satır satır
Kuruyorum seni yeni bir cümlede
Bir kelâm oluyorsun, oluşuyorsun içimde
Acının tadı mayhoştur, yıllanan bir şarap misali
Bu ayrılık aralık kadar soğuk
Sarıyor adınla birlikte odamı yorgunluk
Kaçırıyorum gözlerimi sana benzeyen gözlerden
Eşin benzerin yoktu sanki, şimdi herkes sen
Arzularımı dindirecek kadar beyaz sayfa ser önüme
Kalemim kurşun, akıyor duygularım cümle cümle
Sen vurdun ! Ben kanıyorum
Ve kanıyorum aklıma gelen gülüşüne
Kanıyor içim karla kaplı başkentte
Kalıyor dört duvar ve ayrılık çevremde
Yüreğimin ağırlığı sözlerin kadar
Anlamsız bu bekleyiş gözümde ayrılık kadar.

Bırakıp maviyi, yeşili aradım seni
Rengin gökkuşağını topladım da döndü siyaha
Hayal gücüm sınırsızdı ama sınırlı varlığım
Söylesene bu gökyüzünde gece kadar var mısın
Uzandığında ellerinle yıldızlara ulaşır mı parmakların
Var mısın, yar mıydın bu gönlüme
Zarardı zehrin doldu gönlüme
Yokluğun bir şiir bir söz bir satır ya da herneyse
Kanıt mı varlığına şimdi yokluğun
Onlarca saniye milyonlarca dakikaya eş şu anda
Vaktim daralıyor sanki, doluyor sayfalar anılarla
Ve bir gözyaşısın aslında, bin cümle tek satır ve
Aktın göz çukurlarımın boşluğundan yoluma
Elveda.