Uzattım elimi, tut götür beni
Solan tüm çiçeklerin, bir gündür ömrü
Kalbim ellerinde, donup üşüdü
Almadın kalbine, yer yapmadın bana
Oysa bu gün, ayrılığın ilk günü..

Ne bu gökyüzünde ki kara bulutlar?
Güneş varmaz mı buralara yâr..
Ne bu özlemine hasret kalan uykular?
Bir gece de sabah olmaz mı yâr..

Terk edip bu şehri, ilk önce kalbimden
Söküp attım kendimi, içimde ki hayaleti!
Nasıl oldu da böyle uzaklaştım senden?
Neden’leri cevaplayacak kelimeleri
Söküp attım sözlüğümden, yaktım içimde ki şairi
Bu gün ayrılığın ilk günü..

Kağıt üzerinde, kanıtım olarak gerekiyordu sanki
Bu gün ayrılığın biletini aldım
Bu gün ayrılığın ilk günü
Söylenen sözlerin, yalan olduğu gün
Sevdamın ilk sonbaharı sisli bir sabahla başladı
Karlı bir gecenin sabahında sonuna vardı

Ne bu sözlerimde seni arzulayan heceler?
Şarkıları dinlemez mi kalbin..
Ne bu içimde kopan fırtınalarda esen yelkenler?
Bir de sensiz yolculuğa çıkmaz mı gemiler..

Sevkedip kalbimi, ameliyathaneye soktum seni
Çıkardım anılarımı kalbimden, seni yaraladım
En içten mutlu dileklerimle..
Ben yazdıysam karalayabilirsin,
Kader senin, bu oyunu sonlandırabilirsin.
Bil ki, ben son sözümü söyledim.
Artık gidebilirsin.
Bu gün, ayrılığın ilk günü
Sevdamın İlk Sonbaharı
Kırılgan Rüyamın sonu,
Bir de,
Kelimelerim
Sessiz çığlığını bozdu.