Gelir geçer…
Günler.. aylar
Uzun uzun nice yollar
.......Nice yıllar
Geçer zaman..
Takvimlerden mevsimler
Limanlardan gemiler
Kulaklardan ninniler..
Ve nabzı çatlayan
Damarlardan sıcak kan!

Her gidenin ardından
Bulut bulut hüzünler
Ve yorgun izleri
Acılar makberi gözlerinden
Kekremsi yağmurlar akan
Keremler
Mecnunlar
Ferhatlar gelir geçer...

Geniş göğüsleri/ yalçın dağları
Gülüşleri/ soylu irem bağları
.........kıskandıran
Yar olanı
aşk âbıyla kandıran
Ne serdar-ı yiğitler..
Perçemi kırk belikli
Sülünler gelir geçer...

Ne varsa al’na yazılan
...yaşamdan
Yaşanan her şey
Birgün hatırdan gelir geçer...

Bir aşka
…bir de acıya tutkunluğudur baki kalan!
Silinir gider er geç mezar taşından adı
Toprak olur /
ağarmış saçlarıyla bir beden

Alır başını yürür
Derin bir uçurumdur
Kapanmayan bir yara...
Et kemik ruh demeden
Kasıp kavuran talan...

Gün olur sona erer asırlık yalnızlığı
Ömrünü harcadığı düşlerinin peşinden
Kırık hayallerini yazdığı şiirlerde
İğreti bakışlarla asılı durur yüzü...
-Kürşad Cemal’di- derler..
Ardından bir fatiha üç ihlas duyar belki
Hoyrat rüzgarlar gibi
...............Bir soluk gelir geçer.