Bence üzerine alınmalı. Hatta bazen çokça alıngan olmalı :))

Cümlelerim bir hayli zaman önce son “öf!”e
Sırt çevirip, yeniden şekil verince lafa
Ne siteme yer kalmış ne de lügatta gafa
İkrarımca susmuşum.. üzerine alınma!

Susuşumla dinmemiş kabaran kızgınlığım
Tahammülde son hadde ulaşmış üzgünlüğüm
Ol sebepten canıma tak etmiş ezginliğim..
Küfür küfür esmişim.. üzerine alınma..

Dert etme; damla damla gözümden düştün diye
Başımda bin bir türlü onulmaz iştin diye
Ölmeden, ellerinle kabrimi eştin diye..
Ben kendimi asmışım.. üzerine alınma..

Ayaz vurmuş yalancı ilkbaharda bağımı
Tümseğe çevirmişler yaslandığım dağımı
Usanmışım ahbaptan.. dostlarla da bağımı,
Selamımı kesmişim.. üzerine alınma..

Yaramız fitil tutmaz.. tükenmiş dermanımız
Uyuz çakala kalmış yedi koç harmanımız
Padişah hükmü; adi-l- yazılmış (!) fermanımız
Bey babama küsmüşüm.. üzerine alınma..

Eğrilik kürk giyinmiş cins deveden, samurdan
Gördüm.. kusur mayadan, devrandan ve hamurdan..
Benden aralandım ben! Acun’da kan-çamurdan
Alelade süsmüşüm.. üzerine alınma..

Benden aralandım ben! üzerine alınma!..

Kutlarım yüreği dost kalem
Güzeldi severek okudum kalemi yüreği alkışlıyorum
Saygılar selamlar

Yüreğinize sağlık.
Tebrik ederim.