..


saçları;ayrılığın zihninde uyuyan çocuk yüzlü aşk
sokulsana uslu-ca mısralarıma

bilir mi sin..

rüya salıncağından düşüp yıkılsa da gönül evin
en ağır hicranlar bile güçlü çatısına tutunur şiirlerin
kıt’alar arası derin mavilikte hisseder nefesi yorgun şairin
silinmez töz/ünün izleri bulut saçağından akan dizelerin..

bu kadim lehçe-i şehri
frenk istilasından beri/

kavram kesiğiyle beslendi
rasyoneli kaptı bulutlar
sofistik/e/den sözleri
tümlenmeyen kelâmda hecesi
ayrılığın oksuz veçhesi/ne
döndü bulutlar

göğün ruh haline saklanır
şizofren kirpiği parçalı bulutlar
kızıl zarını yırtar gurubun
turuncuya yol gösterir di bulutlar

hüzün yeliyle esen
dağ eteğinde desen di bulutlar
mora çalınan pembe/deydi
gökkuşağına aşina bulutlar
izdüşümleri ten üzre örtüp
beyazında yumuşardı bulutlar

aklın değirmenine çark olup
ayrılık sözü kesti bulutlar

insan sütü ağırdı kemiksiz di bulutlar

vuslatın gözleri biçareyle göğe bakar
parçalanmış puslarında kadem arar avuçlar
ferahfeza sazıyla hüzzam çalardı bulutlar

ve sustu şehir/
izlendi söz
düştü sokaklara yağmuruyla bulut
kayboldu zihnimde uyuyan çocuk yüzlü aşk
bırakmıştı ayrılık tabelasını
görünüyordu ruhunun alçak kaldırımları
güncellenmiş akşamları
ıslaktı kanıtları

ayrılığın yorumuna dair her söz/
kendi köşesine gizler yalnızlığını
şeffaf sırları ram eder satırlara
kalemin mürekkebidir gecenin karanlığı
sarı sayfa rengini alır yüreğin hüzün kıvamı
manşete çekilir bencil düşler/iadesiz tefrikalı
dağılan çeyiz bulutundadır/dönencenin yıldızlı anıları...

..