oyun içinde oyun..

Gönül sultanından salınmış öğüt
Budaklandı, telkin alırken Söğüt.

Bu düş Şeyh’i Bâlâ kızından eder
Cesur bir cihangir, alim bir peder.

Asıl ismi Orhun olan nevcivan
Ki; devletli insan denilmiş Osman.

Mukaddes emânet, o meşhur kılıç
Ki; Osman’ da artık o mesrur kılıç.

Ubeyd’in elinden Emir Osman’a
Dolaşmış, dolaşmış, gelip son cana.

O kutsal davâdan mirastır sana
Sebeptir, belâdan uzak kalmana.

Bizans’ın, sürerken hükümdarlığı
Rahatsız eder pek, onun varlığı.

Bazen hoş görünmek, gerektir ele
Hain, sinsi düşman üşenmez züle.

Zaman avlamak var, halis dost görün
Fakat derdi artar, hasis nankörün.

Giyinsin yiğitler, savaş setresin
Kılıç seslerinden cihan titresin.

Savaş meydanından yenik ayrılan
O tekfur denen şey, görünmez yılan.

Tuzaklar kurarken, iman ceddine
Vasıfsız değerler, biçer haddine

Tuzak kursa, binbir sülâlen gelip
İman kabzasından tutandır galip.

Düğün vakti dâvet gelir gitmeli
Oyun oynayandan nasip gütmeli.

Meğer aklıevvel koyup sem aşa
Maksat, bir felâket getirmek başa.

Haber verdi dostlar, bilinmez neden
Bazen hillebazlık çıkar heybeden.

Oğuzlar giyinmiş, kadın kız diye
Varırlar, düğünden coşan beldeye.

O gün kırk yiğitmiş, giden armağan
Acep kimdi, gökten felâket yağan?

Telef oldu toptan şehir, Yarhisar
Civar fethedilmiş, Bizans kan kusar.

O an gönderilmiş semiz yüz koyun
Çıkarmış hükümdar, oyundan oyun.




(Fa’ûlün / Fa’ûlün / Fa’ûlün / Fa’ûl)


18 eylül 2012
Trabzon

Osmanlı böyle kurulmuştu işte ve yüzyıllarca dünyaya hükmetti, hainliklerle kalleşliklerle her zaman birleşerek onu yıkanlar,
bugünde devredeler, dolğu ve güney doğudaki hainler bu gizli düşmanların uşaklarıdır, bu millet gerçekleri görmeli ve ona göre hareket etmelidir zira Türkün Türkten başka dostu yoktur tarihi yad ettiniz kutluyorum şiirinizi Yunus diyarından selamlar.