..

yarına
yalnızlığa hüküm iddiasıyla,sevgililer
geçerken üzerinden
zamana yenik düşmeyeceğini imâ ediyordu
kaldırım taşları
yollara tutturduğu sonsuzluğun hesabı
yazgılar toplamından çıkarıyordu,aşkı

korkuların en parlağını kopardı gözlerinden
ıslak gecelere attı eskimiş olasılıkları
tan ışığıyla çoğaltıyordu ’yollar bitmez’ kaygısını

itirazsızdı güz kumruları
ç/alıntı bir mevsime vuruldu kanatları
gün çiçeği sus
sevda yolu sessiz kalmıştı
ölümlere

ama
umudun dilinde maviydi söz
eşsizliğe düşürüyordu yâr varlığını,hep
yineleyerek aşka boyuyordu şiir saçlarını
şairler sokağından akan mürekkep

bir otobüs yolculuğunda tanıdım kendimi/hasbelkader
sevi ye düşmüş gün/ahlarım yol arkadaşım
kelime kelime/sîne öğle güneşi
ufkun saten buğusuna ilikliyordu
sağa sola k/açışan aşk tümcelerini

otobüsün dışında kırıldı içimdeki ayna
sır/çalandı kaldırım taşları

zaman hızıyla yarıştı ağır aksak duyguların tek/eri
cam önü seyrinde öykü öykü geçiyordu sen izleri
gönül yolu okumalarını örttüm yanımdaki boş koltuğa
asfaltın alaca şeridi ayraçtı ömür kitabıma,molalarda

gitme eylül dediğim vakitlerdi...