1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
771
Okunma
sessiz bir gecedeyim
lambada bir ışık
gözüm ise ışığa alışık
korkuyorum kendimle değilim barışık
çıtırtılar geliyor penceremden,
biliyorum
cinler ve perilerleyim
ışıklar gidiyor dışarı atıyorum kendimi
kapkaranlık bir gök ben ise yerdeyim
kimsesiz bir de çaresiz,
biliyorum
cinler ve perilerleyim
soğuk bir el tutuyor elimi
götürüyor ışığa doğru
ilerliyoruz ilerisi ışık
ışığın altı bir ağaç
ağaç altında bir tabut
tabutun içinde ceset
yanında yeni doğmuş bir bebek
bakıyor bana ve göz gözeyim sırıtıyor kikirdiyerek
içim içime sığmıyor aklımı yitireceğim
biliyorum
cinler ve perilerleyim
okuyorum bildiğim sureleri birer birer
aklımı yitireceğim ahh bir bilseler,
kimseler bilmez lakin
ben biliyorum
cinler ve perilerleyim... m.evik
Cevap Yaz