MEHMEDİME

Çağlayan deresinden kalktı atmaca,
Kondu Öztürk ovasına
Sarıydı başakları uzayan tarlaların...

Deniz mavisinin poyrazına astık yüreğimizi,
Martılar göçerken İstanbul boğazından.
Yalnızlık yakamıza yapışmış
Biz bütündük ayrılmadık kardeşçe.

Paylaşılınca azalırmış ya yalnızlık
Böldük paylaştık
Suskun kalan yanımızda.

Maceracı yüreğimiz heyecan doluydu vakitsizce,
El ele tutuşarak çoştuk hırçın Karadeniz’de,
Haykırışlarımızın sevdasını sakladık çay yaprağının yeşiline,
Mutluluğun resmini çizdik
En zirvesine Kaçkar dağlarının
Tutuştuk sevda yangınlarında Rize’de
.........yağmur bizi sırılsıklam ıslatırken.

Ormanların yeşil uğultusunu dinledik Giresun yaylalarında,
Soğuk sularında titredik buğulu kadehimizin,
Mavi denizler aktı yüreğimizden,
..........sarıp sarmaladı bizi sisli gökyüzü,
Aşkımızı kazıdık taflan yapraklarına,
Nihayete ermesin dostum.seninle yaşayacaklarımız...

OSMAN ÖZTÜRK
EKSİK SAYFA ŞİİR KİTABINDAN...