Önce tekrardan yandım, yalvardım da sana ben...
“Ne olur...bir o şuh’u...ne olur bir göstersen? ”
Gerçekten duydun beni...duydun ve de uydun da
Gösterdin O’nu bana...görmezdim “gör! ” demesen...


Yıllar geçmiş...yaş almış...değişmemiş ki öz’ü...
Halâ mavi bakışlı...halâ bal gibi sözü...
Yangın kor’a dönmüşken...kor da köz’e dönmüşken...
Her görüşte...duyuşta, canlandı kor’un köz’ü...


O gün her geldiğinde...ne hoştu! ..ama, ne hoş...
Dört göz, dört kulak kesil...dinle duy da bak gör, coş..
Arada kaç gün varsa...geçmez be! ..geçmez – gitmez...
Say günleri bir bir say...koş be günler...koş, koş, koş!


Seyrettikce...yangınım artarak...biliyorsun!
Diledim de “yeniden...durumu görüyorsun”
Demedin mi? “isteyin...isteyin ki vereyim”
Ben de dedim ya sana...”daha ne duruyorsun? ”



Evet! ..bunu da duydun ve de uydun...and olsun!
Attın beni bir yerden başka yere...hamd olsun...
Her ne istediysem taaa...öteden beri verdin,
Şükrederim! ..isterse gözüm –gönlüm kan dolsun...

15.12.2005/09.00