İstiklal savaşına benzeyen bir aşktı bizimkisi
Bilinen en ünlü yüzüydük savaşımızın
Bir yanda yunanlar , bir yanda silahlar
Bir yanda Hasan Tahsinler...
Bilinen en ünlü yüzüydük savaşımızın

Bir cuma günü başladı harbimiz.
Nasıl başladığından bi haberken
Yangın yerine döndü kalbimiz.
Sen Hasan Tahsindin
Ben ise Yunandım, yabancıydım harbine
Ya kalbimi ateşleyen sensin
Ya sen sıktın ilk ateşi kalbime.

Sen bir silahtın, ben ise tetik
Basıp bana aşkınla beni vurduğunda,
Ya ben birden yere serildim
Namlunun ucunda hazır bulunup,
Ya ben bir ateştim sana vuruldum.

Bitti artık bu savaş
Atacak ne ateş kaldı , ne ateşleyecek bir kadın
Ne de vurulmak isteyen bir adam.
Bir imzaya baktı herşey
Savaşın sona erdiğine dair bir imza
Ne bir limandaydı bu , ne bir adadaydı,
Bizimkisi
Duvarlarıyla ünlü bir odadaydı.
Artık ne ben Yunanım ne de sen Hasan Tahsin
Bitti bu istiklal savaşın
Bu kalp harbin.

Bu kadar sürdü aşkımız , sürebildi...
Bi haberken bu alınyazgımızdan
Ayrıldık, o gönül bahçeli köşkümüzden
Sonunda ne oldu , yenik çıktık ikimiz de
İSTİKLAL Savaşına benzeyen aşkımızdan