Susmuştum ,
Küsmüştü Kelimeler ,
Harfler birbirine sırt cevirmişti , noktalar sonsuz .
Geldin ,
Eylül ortasında baharı taşıdın gözlerinle
Rüzgar durdu , Baktığın heryer yemyeşil
Gökkuşağına astığım sözcükler,
Yıldızlardan kazıdığım cümleler
Yarım Şiirler bile mutlu şimdi.
Sol yanımda ki o keskin yara daha az acıyor
Kabuklarım kurudu , izlerim taze
Gözlerimde gözlerinin ağırlığı,
Bütün masal kitaplarımı önüme açıp bağıra bağıra okuyasım,
Bembeyaz kağıtlara adını sayfa sayfa yazasım var.
Ne deniz umrumda ne de Gökyüzü ,
Adım attığın caddede durmadan koşasım var
Onlarca kağıt helya alıp sokakta gördüğüm çilli çocuklara versem
Tüm bahçeye sayısız ıhlamur fidanı diksem
Yürdüğün sokaklarda her cam önüne menekşe saksıları dizsem ,
Konuşmadan nefes bile almadan ,
Saatlerce yüzüne bakıp gülümsesem...
Herkese konuşup sadece sana , bir tek sana , senin için sussam ...
Benimle Susarmısın .?