giderken

dar hamam sokağındaki
tüm kaldırımları ben boyadım karaya
bakır damlarken gök yüzü
tren çığlığı yakın
tren çığlığı rötarsız
sen dolanıyordun elime ayağıma




bu yıl beklemeyeceğim göçerleri
uzadı eylül
zamanlı olmalı ayrılık
en iyisi bakırcılar uyanmadan gitmeli



sorma nedenini
ne kadar odun vermiş binboğalar
örs olurken ehil ellere
bilinmez
o cümbüş ki
ekmek desek değil dertleri
bu kadar çekiç yarasıyla gidilmez



bu nasıl eylülse
inadıma yeşeriyor dere söğütleri
son yıllarda denk getiremiyorum gitmeleri
konaklar da yanmıyor akşamları gün ufalanırken camlarında
sen mi çekiyorsun dönenceyi ipinden
yoksa ben mi gitmelere acemi



hatıra defterinin suya düşmesi gibi
yol biçmiş kasabayı tam ortasından
kaybettim
nerde ağladım nerde bekledim seni
güneş kapıya dayanmadan daha da çıplak olmadan bu şehir
gitmeli







kasım