Aylardan sen sızılık.
Tabutlarda kelimeler incinmiş biçimde saklı.
Bu aşk çoçuk yüreğimde kaldı.
Duyguların ömürlük ağlarına takılmış duvaksız bir gelin artık.



Resimler berduş,dilim dilim olmuş birlikteliğin sessiz yavrusu şimdi.



Hortlamış bıçak kesikleri var gecenin ninnisinde.
Veda kelimesi uzak durmalıydı omuzlarımdan.
Dalgalar kirpiklerinde kayboluyor sevgili.
Tersanesinde bekçi oluyorum uzaklarda arama biz kayıp değiliz.





Üç ömürlük mevsim isterim.
Yaralanmış aşkın sonunda sen olan.





Soluklansın gözlerim.
Aç
Öksüz
Cehennem karartısında tüyü bitmesin.
Ölsün.






Kırık bir saz iniltisinde merhametli gülüşünü arar oldum.
Hıçkırıklarımı oyun sahnesinde bıraktım.
Dizlerimde kader ağrıları kul eyledi yollarına.
Yersiz kaldım sevgili.





Gözlerinin buğultusunda mağlup bir savaşçıydım.
Geceye yaslandım,bohçalı ümitlerimi serptim yerlere.
Gözlerin peydahlı nurdan ibaret şimdi.
Çocuk yüreğiyle sevdim seni.tıpkı ben gibi sevgili.




Aylardan sen sızılık.
Şimdi gitme vaktinemi yaklaşıyoruz sevgili. dermansız ayakların çekim kuvvetine yenik düşerek.





VEYSEL DURMAZ.