Yakamozda kırık balıkçı teknesi .
Hayallerdeki kumdan sevdaları yıkmak adına
Yükleniyoruz mühürlü mektupları.
Müezzin selaya gitmeden,
Sütten kesilmiş kuğunun iffeti ile bohçalıyoruz göz yanıklarımızı.



Nara atıyorum, kimliği belirsiz tren raylarında.
Tortulanmış sevda raflarında sevda demini, sevda ile yaşıyoruz.
Karanfil kokusunda tortulanmış yüreklerde umarsız yaşlanıyoruz.
Ahh yar.
Aşkın meyvesi tatlıdır.herkesleşme gönlümde.



Üşümüz bir kadının gözleri ile sokuluyorum kovuğuna.
Yorgun düş yolcusuyuz.
Dinmek bilmeyen sabah çanlarıyla sana uyanıyorum.
Umutsuz dualarda kalma.



Ak gerdanlı ayyaş bir tenhadan geliyorum.
Nicedir sana yürüdüğüm.
Ahh yar...
Düşünüşlerindeyim şimdi acı kahve kokusu göğsümde.
Kirli ellerde nankörleşme..



Yakamozda kırık balıkçı teknesi .
Yeni bir baharı yaşıyoruz.
Gözlerimde sıvası bozulmuş beklentiler.
Duvarlarda dili kesilmiş resimler.
Yorgun düşünür olmuşsuz.
Yamalı sevda kırıklıklarından geçmeliyiz artık.
Aşkı duraklarından almalıyız.
Serçeleri emzir yar.kavuşmamızdaki umut onlardır.



Afrikalı hayta bir çocuğun gözlerinden anmak istersin belki beni
Dilimlenmiş kelimeler var bu gece masanda
Tanrıya misafirin olmuşum.
Yutkunmak zor geliyor gözlerime, ıslak bir şehir oluyorum.
Talan edilmiş kızıl gülleri kokluyorum.
Bir senden,bir benden gidiyor zaman.
Soğuk geliyor kaldırım taşları göğsümde, kesintisiz parçalanmalar var.



Yakamozda kırık balıkçı teknesi var.
Sök at topraklarındaki ıhlamur kokusunu
Esir-i şevkatine kül eyleme.
Alabora olmuş bir ben bırakma
İncinirim.Kırılırım.Ağlarım...
Gözlerimi silmenin görevi sanadır yar...






Veysel DURMAZ.