Zaman nehri akıyor ve ben kenarındayım
Ölü bir balık gibi, yüzeye vurmuş mazim
Yalnızlık dünyasına dönme kararındayım
Çünkü bende kalmadı yaşamaya bir azim

Nefes alamıyorum, solungaçlarım yorgun
Şu başımı kumlara, gömüyorum her gece
Yaralı ruhum yiyor vurgun üstüne vurgun
Her darbede kendime, gülüyorum sadece

Beni, bu serseriyi, kadın da avutamaz
Bedene göre ruhum kâinattan da geniş
Balinayı bir hamsi, asla asla yutamaz
Benim bu pis kibirim köleliğe direniş

Aşk, kalbin yarattığı, en tehlikeli virüs
Ruhumu, bedenimi ve aklımı felç eder
Aşk, erkeğin kadına taktığı en ulvi süs
Ama loş samanlıkta vallahi yitip gider

Halbuki bir inciye, kalbim sedef olurdu
Artık olamaz çünkü, deniz kızları kırdı
Gönülden çıkan oka ruhum hedef olurdu
Maalesef aklım dur! diye aşka haykırdı

S / ÂYE (21:17) 8Eylül 2012 Eskişehir