ey pir-i pak gerdanında aşkın dolunayını saklayan sevgili
kapatıp o güzel yüreğini aşkı yasaklayan sevgili

o billur sesinde eriyen ruhuma yalnız bir dem bak
göremezsen, etten kemikten mapushanemi yak

senin için süzülür bu siyah katreler yanaklarımdan
çıkarma beni bir an olsun aşkın tutanaklarından

sanadır, ruhumda kopan fırtınalardan geriye kalan serinlik
ancak senin gözlerindedir, içine düşüp kaybolacağım derinlik

içindeki cevahirin aynasıdır, o narin ellerin
aşkın sözlü kitabıdır, bülbülü kıskandıran tatlı dillerin

naz ile süzülürsün durmadan ufkumda
alev alev yükselirsin sana olan tutkumda

varlığında huzur bulan bir divâneyim
ey sevgili, görmez ki bu gözler senden başka bir varlığı seveyim

ben sende hakkın ulu nasibine varmışım
ey sevgili, seni ben zerrene kadar ruhuma sarmışım

unutmamak kafi gelmez, ben seni her dem anarım
sönmedikçe ruhumdaki ateş, ben hep sana yanarım


ALİ RIFAT ARKU
30/09/2012
İSTANBUL